Otto Schier
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Alma mater | |
Otto Schier (ur. 12 lipca 1931 w Katowicach) – polski inżynier architekt.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1954 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej i otrzymał tytuł magistra inżyniera architektury. Od 1959 roku mieszka i pracuje w Tarnowie. Od 1968 roku pracownik Miejskiej Pracowni Urbanistycznej, potem Wojewódzkiego Biura Planowania Przestrzennego i Małopolskiego Biura Planowania Przestrzennego[1].
Projekty
[edytuj | edytuj kod]- Muszla koncertowa w kształcie łupiny wraz z amfiteatrem w Tarnowie przy ul. Kopernika (powstawała w latach 1966-67)[2][3]
- Modernizacja budynku Teatru im. L. Solskiego z 1972 roku (wraz z projektem ceramicznych masek na fasadzie)[4], przy ul. Mickiewicza (w latach 60. XX wieku, otwarty 17 listopada 1972 roku)[5]. Pierwotny budynek był siedzibą Towarzystwa Gimnastycznego Sokół.
- Sala gimnastyczno-sportowa I Liceum Ogólnokształcącego w Tarnowie przy ul. Kopernika (otwarta 18 stycznia 1973 roku)[6]
- Pomnik upamiętniający pierwszy transport do KL Auschwitz
- Pierwszy tarnowski deptak ul. Wałowej w Tarnowie wraz z placem przed Grobem Nieznanego Żołnierza i schodami z kaskadową fontanną (1993)[7]
- Parafia św. Brata Alberta Chmielowskiego w Zgłobicach[8]
- Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Bogumiłowicach[9]
- Kościół pw. Dobrego Pasterza na Osiedlu Legionów
- Projekt wieży Kościoła św. Wawrzyńca w Wojniczu[10]
- Kaplica na Cmentarzu parafialnym na Rzędzinie (2004)[11][12]
- Mogiła Sybiraków oraz Symboliczna Mogiła Sybiraków na Starym Cmentarzu w Tarnowie[13]
- Około 100 zaprojektowanych i zrealizowanych domków jednorodzinnych, m.in. "Dom z pawiami" przy ul. Wojtarowicza 16 w Tarnowie[6]
Odznaczenia i nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Wyróżnienie Naczelnej Organizacji Technicznej za rozbudowę i modernizację Państwowego Teatru Ziemi Krakowskiej im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, obecnie Teatr im. Ludwika Solskiego (1973)[4]
- Brązowa Odznaka Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział Kraków (1971, 1980)[14]
- Nagroda Honorowa Miasta Tarnowa za całokształt pracy (2019)[15][16]
Galeria projektów
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tarnów. 1000 lat nowoczesności pod redakcją Ewy Łączyńskiej-Widz i Dawida Radziszewskiego, 2010, wyd. 40000 Malarzy, s. 502, ISBN 978-83-928864-6-4, ISBN 978-83-929670-3-3.
- ↑ Kronika Tarnowa, Krzysztof Moskal, Tarnów 2015, wyd. Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie, s. 227, ISBN 978-83-61470-76-2.
- ↑ Tarnów. Amfiteatr mógł być dla Starówki oazą zieleni, jest pustynią z betonu [online] [dostęp 2022-08-08], O przebudowie Amfiteatru z 2018 roku.
- ↑ a b Łysogórski eksperyment. Ceramika artystyczna dla architektury – katalog do wystawy BWA w Tarnowie, Tarnów 2015, s. 474, ISBN 978-83-938677-6-9.
- ↑ Kronika Tarnowa, Krzysztof Moskal, Tarnów 2015, wyd. Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie, ISBN 978-83-61470-76-2.
- ↑ a b Szlak ceramiczny regionu tarnowskiego, [w:] www.it.tarnow.pl [dostęp 2022-08-08].
- ↑ Kalendarium historyczne Tarnowa, 1945-2000 [online], Tarnów [dostęp 2022-11-02] (pol.).
- ↑ Tarnowskie kościoły [online], Tarnów [dostęp 2022-08-19].
- ↑ NMP Częstochowskiej w Bogumiłowicach, Historia parafii/archiwum/ [online], bogumilowice.diecezja.tarnow.pl [dostęp 2022-09-05] (pol.).
- ↑ Kościół Wojnicki | Parafia Wojnicz [online], www.parafiawojnicz.pl [dostęp 2022-11-02] (pol.).
- ↑ Tarnowskie kaplice i kapliczki [online], Tarnów [dostęp 2022-11-02] (pol.).
- ↑ Kaplica cmentarna - Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Tarnowie [online] [dostęp 2022-11-02] (pol.).
- ↑ Tarnowskie pomniki, rzeźby i instalacje [online], Tarnów [dostęp 2022-11-02] (pol.).
- ↑ Odznaki | SARP Oddział Kraków [online] [dostęp 2022-08-04] (ang.).
- ↑ NAGRODY DLA LUDZI KULTURY [online], 30 maja 2019 [dostęp 2022-06-21].
- ↑ Nagrodzono ludzi kultury - Tarnów w internecie - Tarnow.net.pl - Informacje, gospodarka, rozrywka. [online], tarnow.net.pl [dostęp 2022-09-05].